|
Albiganismo (1000-1400) estis kristana herezo kiu floris en suda Franciodum la jarcentoj XII kaj XIII, en la lando kaj epoko de latrobadoroj. Gxi instruiske estas du dioj: unu bona dio, kiu kreis la spiritan mondon kaj unumalbona dio, kiu kreis la materian mondon. Tial iu ajn karna estas malbona:nasko, edzigxo, ecx la sakramentoj. Gxi instruis ke la tero estas lainfero?, ke Jesuo ne estis Dio, ke sinmortigo estas bona, militio kajedzigxo malbonaj. Anoj praktikis fastegadon kaj volontan malricxecon. Gxipreskaux pereigis katolikismon, kiu fondisla Inkvizicion, la ordon de la dominikanoj kajla rozarion por batali kontrauxgxi. Albiganismo estis la plej furora brancxo de pli largxa herezo,katarismo (de la greka, katharos, "pura"). |
|
Religio > Kristanismo > Albiganismo albiganismo (1000-1400) estis kristana herezo kiu floris en suda Francio dum la jarcentoj XII kaj XIII, en la lando kaj epoko de la trobadoroj. Gxi instruis ke estas du dioj: unu bona dio, kiu kreis la spiritan mondon kaj unu malbona dio, kiu kreis la materian mondon. Tial iu ajn karna estas malbona: nasko, edzigxo, ecx la sakramentoj. Gxi instruis ke la tero estas la infero?, ke Jesuo ne estis Dio, ke sinmortigo estas bona, militio kaj edzigxo malbonaj. Anoj praktikis fastegadon kaj volontan malricxecon. Gxi preskaux pereigis katolikismon, kiu fondis la Inkvizicion, la ordon de la dominikanoj kaj la rozarion por batali kontraux gxi. Albiganismo estis la plej furora brancxo de pli largxa herezo, katarismo (de la greka, katharos, "pura"). |
|
Albiganismo estis herezo dualisma. La universo estas lukto interdu dioj:<ul> *Satano: la malbona principo, la kreinto de la materia mondo --tero, planto, animalo?, akvo, tertremo, la homa korpo, ktp. Satano estas ladio de la Malnova Testamento de la Biblio. |
|
Albiganismo estis herezo dualisma. La universo estas lukto inter du dioj: |
|
*Dio la Patro: la bona principo, la kreinto de la spiritamondo -- angxeloj, la homa animo, ktp. La dio de la Nova Testamento kiusendis al ni Jesuon Kriston.</ul> |
|
<ul> |
|
Ni estas animoj kreitaj de Dio, logxinte en la cxielo, enparadizo, sed Satano trompis kaj kaptis nin, malliberiginte niajnanimojn en korpojn karnajn, metinte nin en lian mondon, la tero, kiuen realo estas la infero. La materia mondo kreita de Satano estasnature korupta, tial homo, en korpo karna, estas nature pekema. Sed porliberigi nin el cxi tiu infero, Dio sendis al ni Jesuon Kriston. |
|
tero, planto, animalo?, akvo, tertremo, la homa korpo, ktp. Satano estas la dio de la Malnova Testamento de la Biblio. mondo -- angxeloj, la homa animo, ktp. La dio de la Nova Testamento kiu sendis al ni Jesuon Kriston. </ul> Ni estas animoj kreitaj de Dio, logxinte en la cxielo, en paradizo, sed Satano trompis kaj kaptis nin, malliberiginte niajn animojn en korpojn karnajn, metinte nin en lian mondon, la tero, kiu en realo estas la infero. La materia mondo kreita de Satano estas nature korupta, tial homo, en korpo karna, estas nature pekema. Sed por liberigi nin el cxi tiu infero, Dio sendis al ni Jesuon Kriston. Jesuo Kristo ne estis Dio mem, sed kreito de Dio. Cxar li estis perfekta, lia korpo ne estis karna sed de cxiela esenco, per kiu li eniris en la orelon de Maria. Lia naskigxo kaj suferado estis sxajna kaj ne efektiva. Li savas nin ne per lia sango kaj suferado sur la kruco (kiu estis falsaj), sed sole per lia ekzemplo kaj instruo. Nur la cxielo (paradizo) kaj la tero (infero) ekzistas -- ne estas purgatorio?. Se vi mortas en peko, vi vivas denove en alia korpo per la transmigrado de la animo; se vi mortas pura kaj sen peko, via animo reiros al la cxielo, sed via korpo ne relevigxos. Cxiu animo estos savita antaux la fino de la mondo. <ul> Laux katolika doktrino, por komparo, Dio kreis la teron kaj la cxielon, la materian kaj la spiritan. La materia mondo, por si mem, estas bona cxar gxi estis kreita de Dio. Peko eniris la mondon ne per la naturo de la mondo, sed per la originalo peko de Adamo?, la unua homo, kiu ruinigis nian naturon. Satano ne estas dio, sed ribelanta angxelo. La peko de Adamo kaj Satano ne estis de siaj naturoj, sed de ago de la volo, de ilia fiereco, kiuj turnis sin kontraux Dio. Jesuo ne estas kreito sed Dio mem kaj lia korpo estas karna, lia suferado tre reala. Kiam vi mortas, via animo iras al la infero, la purgatorio aux la paradizo, laux via peko, kaj, je la fina tago de la mondo, Jesuo revenos por jugxi la mortintojn kaj la vivantojn, relevinte cxiujn en karno. |
|
Jesuo Kristo ne estis Dio mem, sed kreito de Dio. Cxar li estisperfekta, lia korpo ne estis karna sed de cxiela esenco, per kiu li enirisen la orelon de Maria. Lia naskigxo kajsuferado estis sxajna kaj ne efektiva. Li savas nin ne per lia sango kajsuferado sur la kruco (kiu estis falsaj), sed sole per lia ekzemplo kajinstruo. Nur la cxielo (paradizo) kaj la tero (infero) ekzistas -- ne estaspurgatorio?. Se vi mortas en peko, vi vivas denove en alia korpo per latransmigrado de la animo; se vi mortas pura kaj sen peko, via animoreiros al la cxielo, sed via korpo ne relevigxos. Cxiu animo estos savitaantaux la fino de la mondo. Laux katolika doktrino, por komparo, Dio kreis la teron kaj lacxielon, la materian kaj la spiritan. La materia mondo, por si mem,estas bona cxar gxi estis kreita de Dio. Peko eniris la mondon ne perla naturo de la mondo, sed per la originalo peko de Adamo?, la unuahomo, kiu ruinigis nian naturon. Satano ne estas dio, sed ribelantaangxelo. La peko de Adamo kaj Satano ne estis de siaj naturoj, sed de agode la volo, de ilia fiereco, kiuj turnis sin kontraux Dio. Jesuo ne estaskreito sed Dio mem kaj lia korpo estas karna, lia suferado tre reala. Kiamvi mortas, via animo iras al la infero, la purgatorio aux la paradizo, lauxvia peko, kaj, je la fina tago de la mondo, Jesuo revenos por jugxi lamortintojn kaj la vivantojn, relevinte cxiujn en karno. |
|
</ul> |
|
Por forlavi la pekon de animo kaj certigi cxielan postmorton, laalbiganistoj praktikis ne lakatolikajn sakramentojn (kiuj estas koruptaj cxar ili uzas materiajxojn-- pano, vino, akvo, oleo, ktp) sed la nova sakramento de konsoleco(latine, consolamentum) kaj, laux neceso, rekonsoleco(reconsolatio). La esenca rito estis la surmetado de manoj. Gxi ofteestis ricevita sur la mortolito kaj, se oni resanigxas, sinmortigo perveneno aux malsato estas lauxdinda. La preparado por la sakramentoestis tempo de studo kaj pentofarado. Infanoj ne povis ricevi lasakramenton. |
|
Por forlavi la pekon de animo kaj certigi cxielan postmorton, la albiganistoj praktikis ne la katolikajn sakramentojn (kiuj estas koruptaj cxar ili uzas materiajxojn -- pano, vino, akvo, oleo, ktp) sed la nova sakramento de konsoleco (latine, consolamentum) kaj, laux neceso, rekonsoleco (reconsolatio). La esenca rito estis la surmetado de manoj. Gxi ofte estis ricevita sur la mortolito kaj, se oni resanigxas, sinmortigo per veneno aux malsato estas lauxdinda. La preparado por la sakramento estis tempo de studo kaj pentofarado. Infanoj ne povis ricevi la sakramenton. |
|
Inter la albiganistoj, estis du klasoj:<ul> |
|
Inter la albiganistoj, estis du klasoj: |
|
*La perfektuloj, kiuj ricevis lakonsolecon, per kiu ili estis purigitaj de cxiupeko. Ili praktikis severan moralon: cxar la karno estas malbona, ili nemangxis viandon (escepte de fisxo), ne edzigxis kaj evitis seksumadon(seksumado needzigita estinte pli preferata ol la edzigita speco) kaj vivismalricxe sen posedajxoj. Ili fastis longe kaj severe, ecx gxis morto(sinmortigo estinte lauxdinda). Ili staris kontraux milito kaj mortpuno. Lavirinoj ne vojagxis, kaj la viroj nur duope. La perfektuloj ankaux estiskonitaj kiel la bonaj homoj (france, les bonnes hommes). Iliestis cxastaj, pacamaj kaj multe amitaj. Kaj estos brulitaj en la venontakrucmilito kaj inkvizicio. |
|
<ul> |
|
konsolecon, per kiu ili estis purigitaj de cxiu peko. Ili praktikis severan moralon: cxar la karno estas malbona, ili ne mangxis viandon (escepte de fisxo), ne edzigxis kaj evitis seksumadon (seksumado needzigita estinte pli preferata ol la edzigita speco) kaj vivis malricxe sen posedajxoj. Ili fastis longe kaj severe, ecx gxis morto (sinmortigo estinte lauxdinda). Ili staris kontraux milito kaj mortpuno. La virinoj ne vojagxis, kaj la viroj nur duope. La perfektuloj ankaux estis konitaj kiel la bonaj homoj (france, les bonnes hommes). Ili estis cxastaj, pacamaj kaj multe amitaj. Kaj estos brulitaj en la venonta krucmilito kaj inkvizicio. konsolecon. Ili edzigxis kaj militis, sed praktikis la Dekologon kaj promesis ricevi la konsolecon iam antaux morto. |
|
*La kredantoj, la plimulto de albiganistoj, kiuj ne ricevis lakonsolecon. Ili edzigxis kaj militis, sed praktikis laDekologon kaj promesis ricevi la konsoleconiam antaux morto.</ul> |
|
</ul> |
|
La albiganistoj estis regata religie de episkopoj kaj diakonoj,kaj eble papo?. Nur la perfektuloj povis estiepiskopoj aux diakonoj. |
|
La albiganistoj estis regata religie de episkopoj kaj diakonoj, kaj eble papo?. Nur la perfektuloj povis esti episkopoj aux diakonoj. |
|
La deveno de albiganismo estas nekonata -- gxi subite aperis en sudaFrancio en la jarcento XI -- sed la rito kaj doktrino estas strange similajal iuj antikvaj herezoj de la Eklezio, ekzemplegnostikismo. Albiganismo aperis antaux 1022 en suda Francio cxirkauxToulouse, la epicentro de la herezo. Suda Francio tiam estis laekonomia mastro de la okcidenta Mediteraneo, kaj estis la plej ricxa,altkultura kaj avangarda regiono de la tiama Okcidento. Feuxdalismo ekismalaperi. Religie, la popolo estis tre tolerema kaj la katolika pastrarodibocxa. La cxefepiskopo de Narbonne, diris la papo, havis monujon porkoro. La disvastigado de albiganismo estis grada kaj paca: la anoj simplecxesis iri al pregxejo kaj anstataux sekvis unu el la centoj deperfektuloj. Gxi ne estis herezo brua kaj ribelema, kielprotestantismo en la jarcento XVI, sed kvietakaj paca, kio trompis la Eklezion. |
|
La deveno de albiganismo estas nekonata -- gxi subite aperis en suda Francio en la jarcento XI -- sed la rito kaj doktrino estas strange similaj al iuj antikvaj herezoj de la Eklezio, ekzemple gnostikismo. Albiganismo aperis antaux 1022 en suda Francio cxirkaux Toulouse, la epicentro de la herezo. Suda Francio tiam estis la ekonomia mastro de la okcidenta Mediteraneo, kaj estis la plej ricxa, altkultura kaj avangarda regiono de la tiama Okcidento. Feuxdalismo ekis malaperi. Religie, la popolo estis tre tolerema kaj la katolika pastraro dibocxa. La cxefepiskopo de Narbonne, diris la papo, havis monujon por koro. La disvastigado de albiganismo estis grada kaj paca: la anoj simple cxesis iri al pregxejo kaj anstataux sekvis unu el la centoj de perfektuloj. Gxi ne estis herezo brua kaj ribelema, kiel protestantismo en la jarcento XVI, sed kvieta kaj paca, kio trompis la Eklezion. |
|
Unue la katolika eklezio batalis kontraux la herezo per norma ekleziadisciplino kaj predikado. Sed la herezo floris tiel ke dum 1150-1200gxi estis organizita kiel kontrauxeklezio kiu estis subtenita de laeta nobelaro. Laux Sankta Dominiko?, la predikantoj estis tro pompajpor influi homojn kontraux la bonaj homoj, kiuj vivis simple kajmalricxe. Tial Dominiko kaj aliaj monahxoj vivis kiel la perfektuloj,predikinte kaj almozinte. Sed ecx tio ne turnis la koron de la plimulto dela herezuloj. Dominiko, forirante el Francio, avertis, "Nun ni instigosprincojn kontraux vi kaj multegoj pereos." Bedauxrinde, li pravis. Laherezo nun estis herezo de mil urboj kaj unu triono de la logxantaro desuda Francio. En 1194 la grafo de Toulouse, Rajmondo VI, decidis subtenila herezon. Vidinte laman perfektulon kusxanta en la strato, li diris, "Mipreferas esti cxi tiu homo ol regxo aux imperiestro." La papo, InocentoIII, ekskomunikigi lin, sed vane cxar suda Francio estis tro tolerema.Rajmondo mortigis la sendinton de la papo, ago rara antaux la Renesanco. |
|
Unue la katolika eklezio batalis kontraux la herezo per norma eklezia disciplino kaj predikado. Sed la herezo floris tiel ke dum 1150-1200 gxi estis organizita kiel kontrauxeklezio kiu estis subtenita de la eta nobelaro. Laux Sankta Dominiko?, la predikantoj estis tro pompaj por influi homojn kontraux la bonaj homoj, kiuj vivis simple kaj malricxe. Tial Dominiko kaj aliaj monahxoj vivis kiel la perfektuloj, predikinte kaj almozinte. Sed ecx tio ne turnis la koron de la plimulto de la herezuloj. Dominiko, forirante el Francio, avertis, "Nun ni instigos princojn kontraux vi kaj multegoj pereos." Bedauxrinde, li pravis. La herezo nun estis herezo de mil urboj kaj unu triono de la logxantaro de suda Francio. En 1194 la grafo de Toulouse, Rajmondo VI, decidis subteni la herezon. Vidinte laman perfektulon kusxanta en la strato, li diris, "Mi preferas esti cxi tiu homo ol regxo aux imperiestro." La papo, Inocento III, ekskomunikigi lin, sed vane cxar suda Francio estis tro tolerema. Rajmondo mortigis la sendinton de la papo, ago rara antaux la Renesanco. |
|
Inocento farigxinte konvinkita ke milito estis neevitebla, petis laregxon de Francio krucmiliti kontraux la herezaj princoj de la sudo. Labatalo kontraux islamo nun turnis kontraux kristanaj herezuloj. Lakrucmilito dauxris dum 1209-29 kaj fargixis milito depolitikaj ambicio, grandaj masakroj, brulantaj perfektuloj kaj brulantajvilagxoj. En Beziers, la tuta logxantaro, albiganistoj kajkatolikaj, estis mortigita de la glavo, ecx tiuj, kiuj estis en lakatedralo. "Mortigu cxiujn. Dio konos siajn" estis la devizo. En 1213 la milito turnis al la favoro de la katolikajarmeoj. La milito estis batalita kastelo post kastelo (ekzemple, lakastelo de Foix, kies bildo staras cxe la kapode la artikolo). En 1229 la regxo fine venkis la sudon,savinte Francion kiel nacio kaj katolikismon kiel eklezio, kajdetruinte Provencion kiel nacio kaj albiganismon kiel religio. Se laregxo kaj papo malvenkis, la Okcidento estus sxangxita profunde.Kvankam la katolika eklezio apenaux venkis, gxi ja venkis. En lajarcento XVI, gxi ne povos venki kontraux protestantismo (kajinverse), tial protestantismo travivas gxis nia tempo, albiganismone. Post la milito, la katolika eklezio fondis la Inkvizicion portute elradikigi la herezon. La inkvizicio kontraux la albiganistoj,kondukite de la dominikanoj, la ordo de fratoj fondita de Sankta Dominiko,ne uzis torturon (kiel en la Renesanco), sed la legxa procedo ne suficxegardi la senkulpajn. La perfektulo estis brulita, kaj la kredanto perdissiajn posedajxojn kaj devis porti flavan krucon sur sia vesto, dumla resto de sia vivo. |
|
Inocento farigxinte konvinkita ke milito estis neevitebla, petis la regxon de Francio krucmiliti kontraux la herezaj princoj de la sudo. La batalo kontraux islamo nun turnis kontraux kristanaj herezuloj. La krucmilito dauxris dum 1209-29 kaj fargixis milito de politikaj ambicio, grandaj masakroj, brulantaj perfektuloj kaj brulantaj vilagxoj. En Beziers, la tuta logxantaro, albiganistoj kaj katolikaj, estis mortigita de la glavo, ecx tiuj, kiuj estis en la katedralo. "Mortigu cxiujn. Dio konos siajn" estis la devizo. En 1213 la milito turnis al la favoro de la katolikaj armeoj. La milito estis batalita kastelo post kastelo (ekzemple, la kastelo de Foix, kies bildo staras cxe la kapo de la artikolo). En 1229 la regxo fine venkis la sudon, savinte Francion kiel nacio kaj katolikismon kiel eklezio, kaj detruinte Provencion kiel nacio kaj albiganismon kiel religio. Se la regxo kaj papo malvenkis, la Okcidento estus sxangxita profunde. Kvankam la katolika eklezio apenaux venkis, gxi ja venkis. En la jarcento XVI, gxi ne povos venki kontraux protestantismo (kaj inverse), tial protestantismo travivas gxis nia tempo, albiganismo ne. Post la milito, la katolika eklezio fondis la Inkvizicion por tute elradikigi la herezon. La inkvizicio kontraux la albiganistoj, kondukite de la dominikanoj, la ordo de fratoj fondita de Sankta Dominiko, ne uzis torturon (kiel en la Renesanco), sed la legxa procedo ne suficxe gardi la senkulpajn. La perfektulo estis brulita, kaj la kredanto perdis siajn posedajxojn kaj devis porti flavan krucon sur sia vesto, dum la resto de sia vivo. |
|
Post tempo albiganismo grade velkis, malaperinte je la fino de lajarcento XIV. |
|
Post tempo albiganismo grade velkis, malaperinte je la fino de la jarcento XIV. |
|
|
Albiganismo estis herezo dualisma. La universo estas lukto inter du dioj:
Ni estas animoj kreitaj de Dio, loĝinte en la ĉielo, en paradizo, sed Satano trompis kaj kaptis nin, malliberiginte niajn animojn en korpojn karnajn, metinte nin en lian mondon, la tero, kiu en realo estas la infero. La materia mondo kreita de Satano estas nature korupta, tial homo, en korpo karna, estas nature pekema. Sed por liberigi nin el ĉi tiu infero, Dio sendis al ni Jesuon Kriston.
Jesuo Kristo ne estis Dio mem, sed kreito de Dio. Ĉar li estis perfekta, lia korpo ne estis karna sed de ĉiela esenco, per kiu li eniris en la orelon de Maria. Lia naskiĝo kaj suferado estis ŝajna kaj ne efektiva. Li savas nin ne per lia sango kaj suferado sur la kruco (kiu estis falsaj), sed sole per lia ekzemplo kaj instruo.
Nur la ĉielo (paradizo) kaj la tero (infero) ekzistas -- ne estas purgatorio?. Se vi mortas en peko, vi vivas denove en alia korpo per la transmigrado de la animo; se vi mortas pura kaj sen peko, via animo reiros al la ĉielo, sed via korpo ne releviĝos. Ĉiu animo estos savita antaŭ la fino de la mondo.
Laŭ katolika doktrino, por komparo, Dio kreis la teron kaj la ĉielon, la materian kaj la spiritan. La materia mondo, por si mem, estas bona ĉar ĝi estis kreita de Dio. Peko eniris la mondon ne per la naturo de la mondo, sed per la originalo peko de Adamo?, la unua homo, kiu ruinigis nian naturon. Satano ne estas dio, sed ribelanta anĝelo. La peko de Adamo kaj Satano ne estis de siaj naturoj, sed de ago de la volo, de ilia fiereco, kiuj turnis sin kontraŭ Dio. Jesuo ne estas kreito sed Dio mem kaj lia korpo estas karna, lia suferado tre reala. Kiam vi mortas, via animo iras al la infero, la purgatorio aŭ la paradizo, laŭ via peko, kaj, je la fina tago de la mondo, Jesuo revenos por juĝi la mortintojn kaj la vivantojn, relevinte ĉiujn en karno.
Por forlavi la pekon de animo kaj certigi ĉielan postmorton, la albiganistoj praktikis ne la katolikajn sakramentojn (kiuj estas koruptaj ĉar ili uzas materiaĵojn -- pano, vino, akvo, oleo, ktp) sed la nova sakramento de konsoleco (latine, consolamentum) kaj, laŭ neceso, rekonsoleco (reconsolatio). La esenca rito estis la surmetado de manoj. Ĝi ofte estis ricevita sur la mortolito kaj, se oni resaniĝas, sinmortigo per veneno aŭ malsato estas laŭdinda. La preparado por la sakramento estis tempo de studo kaj pentofarado. Infanoj ne povis ricevi la sakramenton.
Inter la albiganistoj, estis du klasoj:
La albiganistoj estis regata religie de episkopoj kaj diakonoj, kaj eble papo?. Nur la perfektuloj povis esti episkopoj aŭ diakonoj.
La deveno de albiganismo estas nekonata -- ĝi subite aperis en suda Francio en la jarcento XI -- sed la rito kaj doktrino estas strange similaj al iuj antikvaj herezoj de la Eklezio, ekzemple gnostikismo.
Albiganismo aperis antaŭ 1022 en suda Francio ĉirkaŭ Toulouse, la epicentro de la herezo. Suda Francio tiam estis la ekonomia mastro de la okcidenta Mediteraneo, kaj estis la plej riĉa, altkultura kaj avangarda regiono de la tiama Okcidento. Feŭdalismo ekis malaperi. Religie, la popolo estis tre tolerema kaj la katolika pastraro diboĉa. La ĉefepiskopo de Narbonne, diris la papo, havis monujon por koro.
La disvastigado de albiganismo estis grada kaj paca: la anoj simple ĉesis iri al preĝejo kaj anstataŭ sekvis unu el la centoj de perfektuloj. Ĝi ne estis herezo brua kaj ribelema, kiel protestantismo en la jarcento XVI, sed kvieta kaj paca, kio trompis la Eklezion.
Unue la katolika eklezio batalis kontraŭ la herezo per norma eklezia disciplino kaj predikado. Sed la herezo floris tiel ke dum 1150-1200 ĝi estis organizita kiel kontraŭeklezio kiu estis subtenita de la eta nobelaro. Laŭ Sankta Dominiko?, la predikantoj estis tro pompaj por influi homojn kontraŭ la bonaj homoj, kiuj vivis simple kaj malriĉe. Tial Dominiko kaj aliaj monaĥoj vivis kiel la perfektuloj, predikinte kaj almozinte. Sed eĉ tio ne turnis la koron de la plimulto de la herezuloj. Dominiko, forirante el Francio, avertis, "Nun ni instigos princojn kontraŭ vi kaj multegoj pereos." Bedaŭrinde, li pravis. La herezo nun estis herezo de mil urboj kaj unu triono de la loĝantaro de suda Francio.
En 1194 la grafo de Toulouse, Rajmondo VI, decidis subteni la herezon. Vidinte laman perfektulon kuŝanta en la strato, li diris, "Mi preferas esti ĉi tiu homo ol reĝo aŭ imperiestro." La papo, Inocento III, ekskomunikigi lin, sed vane ĉar suda Francio estis tro tolerema. Rajmondo mortigis la sendinton de la papo, ago rara antaŭ la Renesanco.
Inocento fariĝinte konvinkita ke milito estis neevitebla, petis la reĝon de Francio krucmiliti kontraŭ la herezaj princoj de la sudo. La batalo kontraŭ islamo nun turnis kontraŭ kristanaj herezuloj. La krucmilito daŭris dum 1209-29 kaj fargixis milito de politikaj ambicio, grandaj masakroj, brulantaj perfektuloj kaj brulantaj vilaĝoj. En Beziers, la tuta loĝantaro, albiganistoj kaj katolikaj, estis mortigita de la glavo, eĉ tiuj, kiuj estis en la katedralo. "Mortigu ĉiujn. Dio konos siajn" estis la devizo.
En 1213 la milito turnis al la favoro de la katolikaj armeoj. La milito estis batalita kastelo post kastelo (ekzemple, la kastelo de Foix, kies bildo staras ĉe la kapo de la artikolo). En 1229 la reĝo fine venkis la sudon, savinte Francion kiel nacio kaj katolikismon kiel eklezio, kaj detruinte Provencion kiel nacio kaj albiganismon kiel religio. Se la reĝo kaj papo malvenkis, la Okcidento estus ŝanĝita profunde. Kvankam la katolika eklezio apenaŭ venkis, ĝi ja venkis. En la jarcento XVI, ĝi ne povos venki kontraŭ protestantismo (kaj inverse), tial protestantismo travivas ĝis nia tempo, albiganismo ne.
Post la milito, la katolika eklezio fondis la Inkvizicion por tute elradikigi la herezon. La inkvizicio kontraŭ la albiganistoj, kondukite de la dominikanoj, la ordo de fratoj fondita de Sankta Dominiko, ne uzis torturon (kiel en la Renesanco), sed la leĝa procedo ne sufiĉe gardi la senkulpajn. La perfektulo estis brulita, kaj la kredanto perdis siajn posedaĵojn kaj devis porti flavan krucon sur sia vesto, dum la resto de sia vivo.
Post tempo albiganismo grade velkis, malaperinte je la fino de la jarcento XIV.
/Priparolu
![[Hejmen]](vikio.png)