Ĝuangzio (-369 al -286) (cxine, Zhuangzi) estis grava cxina filozofo kiu disvolvis la taoismon de Laozio kaj, per tio, la unuan metafizikon de Ĉinio (la sola en Cxinio ja gxis la alveno de budhismo). Li estas la Sankta Pauxlo aux Platono de taoismo. Spite de lia severa rezonado, li instruis per fabeloj cxarmaj kaj imagoplenaj. Kiel Platono, lia verko staras kiel profunda filozofio kaj ankaux kiel tre bona |
Ĝuangzio (-369? al -286?) (cxine, Zhuangzi) estis grava ĉina filozofo kiu disvolvis la taoismon de Laozio kaj, per tio, la unuan metafizikon de Ĉinio (la sola en Cxinio ja gxis la alveno de budhismo). Li estas la Sankta Paŭlo aux Platono de taoismo. Spite de lia severa logiko, li instruis per fabeloj cxarmaj kaj imagoplenaj. Kiel Platono, lia verko staras kiel profunda filozofio kaj ankaux kiel tre bona |
la Taon. Li unuigas sin al gxi kaj iras |
la Taon. Li unuigas sin al gxi kaj iras |
Tiele Gxuangzio senintence pretigis la teron de Cxinio por budhismo kaj zenismo (budhismo cxana en Cxinio, la budhismo de meditado). |
Tiele Gxuangzio senintence pretigis la teron de Cxinio por budhismo kaj zenismo?. Taoismo poste farigxis religio de dioj, kultoj, temploj, monahxoj, alĥemio?, se dla vera baptofilo de Gxuangzio ne estis tia popola taoismo, sed zenismo?. |
Laux Gxuangzio, ricxo, famo, potenco, virto, ecx nigro kaj blanko, bono kaj malbono, vivo kaj morto, estas efemeraj kaj suprajxaj. La sagxulo iras preter la multeco de la mondo por atingi gxian surbazan unuecon, la Taon. La radiko, la koro, la centra, plejalta realo de la mondo, de nia mem estajxoj, estas la Tao. Tial gxi estas la celo de nia vivo. En gxi ni trovos pacon, en gxi ni trovos la plejaltan ekzistecon. Kiam ni unuigxas kun la Tao, la blanka kaj la nigra, vivo kaj morto, malaperos, ne jam gravas, kaj ni ekzistas en stato de perfekteco kaj nenieco. |
Laux Gxuangzio, ricxo, famo, potenco, virto, ecx nigro kaj blanko, bono kaj malbono, vivo kaj morto, estas efemeraj kaj suprajxaj. La sagxulo iras preter la multeco de la mondo por atingi gxian surbazan unuecon, la Taon, la radiko, la koro, la centra, plejalta realo de la mondo, de nia mem estajxoj, la celo de nia vivo. En gxi ni trovos pacon, en gxi ni trovos la plejaltan ekzistecon. Kiam ni unuigxas kun la Tao, la blanka kaj la nigra, vivo kaj morto, malaperos, ne jam gravas, kaj ni ekzistas en stato de perfekteco kaj nenieco. |
Kiu povas liberigi sin de atingoj, de famo, |
Kiu homo povas liberigi sin de atingoj, de famo, |
honoro. |
honoro: |
Naturo de homo: homa naturo kaj naturo gxenerale estas bona, cxar laux naturo gxi senkonscie sekvas la Taon. Antaux la alveno de regxoj kaj sagxuloj, antaux legxo kaj moralo, homoj logxis en paco en ora epoko, la epoko de Perfekta Naturo. La mizero de la mondo venis de la penoj de la regxo kaj la sagxuloj sxangxi kaj plibonigi homojn. (Komparu Rousseau). Sed la moralo, la amo kaj devo, kiu faras la sanktulon ankaux faras la sxteliston. Bono naskas malbonon, kaj inverse. |
Naturo de homo: homa naturo kaj naturo gxenerale estas bona, cxar naturo senkonscie sekvas la Taon. Antaux la alveno de regxoj kaj sagxuloj, antaux legxo kaj moralo, homoj logxis en paco en ora epoko, la epoko de Perfekta Naturo. La mizero de la mondo venis kiam la regxoj kaj sagxuloj penis plibonigi homojn. (Komparu Rousseau). Sed la moralo, la amo kaj devo, kiu faras la sanktulon ankaux faras la sxteliston. Bono naskas malbonon, kaj inverse. |
alia, kiel mastro kaj sklavo, patro kaj filo, regxo kaj regno. |
alia, kiel mastro kaj sklavo, patro kaj filo, regxo kaj regxlando. |
Plue, amo kaj devo iras kontraux la naturo de homo, tial nur povas naski homojn torditajn kaj perditajn kaj landon malfelicxan. |
Plue, amo kaj devo iras kontraux la naturo de homo, do faras homojn torditajn kaj perditajn kaj landon malfelicxan. |
Vero: ekster la Tao, absoluta vero estas super la atingo de homo. En la multeco de la mondo, cxio estas relativa. La filozofoj disputos senfine pri la bono kaj malbono cxar ne ekzistas iu ajn universala, absoluta vidpunkto por prave juxgi. La absoluta moralo de Konfuceo estas vana songxo. La parabolo pri la papilio estas la trafa esprimo de la relativismo de Gxuangzio. Sed por li la roko de sia vivo ne estas en la trompemaj efermerajxoj de la mondo, sed en la Tao. |
Vero: ekster la Tao, absoluta vero estas super la atingo de homo. En la multeco de la mondo, cxio estas relativa. La filozofoj disputos senfine pri la bono kaj malbono cxar ne ekzistas iu ajn universala, absoluta vidpunkto por juxgi prave. La absoluta moralo de Konfuceo estas vana songxo. La parabolo pri la papilio estas la trafa esprimo de la relativismo de Gxuangzio: cxar la roko de sia vivo ne estas en la trompemaj efermerajxoj de la mondo, ne estas en homo aux papilio, sed en la Tao. |
zenismo. |
zenismo?. |