Unikodo

Unikodo (Unicode) estas sistemo por komputike reprezenti ĉiun literon kaj skribsignon de ĉiun uzatan skribsistemon: latine, arabe, cirile, greke, ĉine, japane, george, egipte ktp ktp ktp.

La Unikoda Konsorcio (angle: Unicode Consortium) difinadas Unikodon ekde 1991. Internacia norma ISO-10646 sekvas ĉiupaŝe la normon Unikodan.

Por Esperanto

Unikodo estas la plej fleksebla el la metodoj por reprezenti la ĉapelitajn literojn de Esperanto:

• ĉ (ĉemizo, ĉevalo, eĉ, ĉimatene, dimanĉo)
• ĝ (ĝi, vojaĝo, reĝo, naskiĝis)
• ĥ (monarĥejo, ĉeĥa, draĥmo)
• ĵ (aĵo, ĵus, ĵeti)
• ŝ (ŝipo, ŝi, maŝino, ŝati, ŝajne)
• ŭ (aŭ, laŭ, Paŭlo, antaŭ, ŭato, Eŭropo)

La avantaĝoj de Unikodo por Esperanto:

• La ĉapelitaj literoj aspektas per ilia ĝusta formo (ankaŭ eblas en Latina-3 sed ne la X-Sistemo)
• Oni povas intermiksi Esperantaĵojn kaj tekston de lingvoj kun aliaj diakritikoj, aŭ eĉ aliaj skribsistemoj

(ne eblas en Latina-3)

La malavantaĝoj:

• Ne ĉiu softvaro jam funkcias unikode
• Specifa klavara programeto estas ofte devigita por skribi ĉapelitajn literojn

(ekzemple [Ek] por Vindozo?)

• Tiparoj kun la Esperantaj literoj troviĝas ankoraŭ ne ĉie, tial oni riskas, ke siaj legontoj ne povos legi

Surdiske

Unikodo mem estas nur signaro; la duumaĵa formo povas tre varii. Plej ofte onti trovos la jenajn kodojn:

UTF-8: Ĉiu signo uzas inter 1 kaj 6 bitokojn. La komunaj signoj de Askio? uzas 1 kaj riprezentiĝas same kiel en Askio. Principe uzata ĉe Unikso? kaj en la Interreto?. La operaciumoj Plan-9? kaj BeOS? "denaske parolas" per UTF-8.

UTF-16: Uzata principe ĉe Vindozo? NT kaj Ĝavo; preskaŭ ĉiu signo uzas 2 bitokojn. La raraj signoj preter la 16-bita limo devigas la uzon de 4 bitokoj.

Estas ankaŭ eble riprezenti unikodajn signojn en HTML-kodo per "numeraj entoj": La litero "ĉ" estas ĉ (dekuma) aŭ ĉ (deksesuma)