Sokrato

Sokrato (469-399 a.K.) estis greka filozofo kiu interparoladis kun junulojn en la stratoj, la gimnastikejoj, kaj en la agoro de la antikva Ateno?. Li parolis piedirante longe de la vojoj, kaj faris multajn demandojn serxanta difinojn. Tiumaniere li inventis la dialogon kiel metodo por malkovri la veron. Sokrato ne verkis, sed poste, Platono, sia studanto, uzis dialogojn en liaj verkoj.

Laŭ Sokrato, multe gravas ekzameni la vivon. Konversaciante kun multaj homoj, Sokrates uzis la [induktan racion]? por atingi la veron. Sed ofte Sokrato uzis ironion en siaj diskursoj, kaj tial ofte li havis malamikojn. Tamen Sokrato ankaŭ lernis multe de siaj sekvantoj, kaj ofte li ne havis opinion. Li neniam donis doktrinojn.

Sokrato batalis kiel hoplito en la [Peloponesa Milito]?. Li havis edzinon, Ksantipan?, kaj tri filojn.

Je la jaro -399, kiam Sokrato aĝis 70 jarojn, la Atenanaj juĝistoj lin akuzis de blasfemo kaj de korupti la junularon. Ili donis al li la mortkondamnon?. Anstataŭ defendi sin bone auntaŭ la juĝistoj, aŭ ekzili sin, Sokrato, kiel Kristo, alprenis sian kondamnon. Sokrates, kiu kredis je la senmorteco? de la animo, ne timis la morton. Li diris, ke la juĝistoj, pro no eksameni siajn vivojn, jam estis mortaj.

Sokrato trinkis makulan konion?, kaj mortis kun siaj amikoj.

Niaj ĉefaj fontoj pri la vivo de Sokrato: Platono, Aristofano?, Ksenofono?.