LA SUPRA KASTELA FONTO (ee: Horní zámecký pramen) elfluas el malfermita ronda altano kun kupola tegmento, kiun apogas ok kolonoj. i estas la plej alta punkto de la kastelaj kolonaroj. in projektis la arkitekto Josef Zach kaj i estis konstruita en la jaro 1848. La fonto estas varma 49,8 Celsius-gradojn. Iom pli sube oni konstruis halon de la MALSUPRA KASTELA FONTO (ee: Dolní zámecký pramen) en la jaroj 1911-12 la projekto de la arkitekto Bedich Ohmann. La fonto elfluas el la artefarita groto, sur kies fono estas secesie skulptita sablotona reliefo - grandega kapo - simbolo de la "GARDANTO DE LA FONTOJ". in skulptis la skulptisto Hejda el Vieno. En i tiun ampleksan kolonaron kondukas tupoj el la Foira kolonaro. Okcidenta flanko de la kolonaro estas enkonstruita en naturan rokon. Ronda spaco estas de supro malfermita. e la kolonoj estas du satirusoj. Post kelkaj jaroj de la rekonstruo oni nun povas vidi ion propraokule.
KARLOVARA GEJSERO (VÍDLO) Grandioza natura teatrao! Sur la dekstra bordo de la rivereto Teplá estas la efa celo de iuj vizitantoj - la plej varma kaj plej forta fonto de Kuraca mineral-akvo en Karlovy Vary - varmega 72 Celsius-gradojn. Jam ekde nememorata pratempo senese pulsadas, prucante per potenca fluo is alteco de 12 m, el profundo 2000 metrojn en mallongaj intervaloj pli ol 200 litrojn da akvo dum unu minuto. La Gejsero estis origine sentegmenta. En tridekaj jaroj de la 19-a jarcento oni konstruis simplan halon sur kolonetoj. Nova impona kolonaro interne ornamita per latuno kaj per bronzo estis konstruita la projekto de vienaj arkitektoj Pellner kaj Helmer. ia finkonstruo estis en la jaro 1879. Pro abundo da metaloj dum la Dua mondmilito estis de germanaj nazioj malmuntita en la jaro 1939 kaj la materialo uzita por kanonoj. Post la Dua mondmilito oni konstruis i tie provizoran simplan lignan budon - ian aspekton oni povas vidi sur malnovaj bildkartoj. Sed anka tiu i - hodia jam oni povas diri anka "historia" provizora budo estis en la jaro 1965 forigita kaj la Gejsero estis certan tempon sentegmenta. Nun irka la Gejsero staras nova kolonaro. i estis malfermita la 11-an de majo 1975 kaj tiam ricevis nomon la la unua kosmonato Jurij Gagarin. Ampleksan modernan du-etaan konstruaon el rustorezista talo, el vitro kaj el marmoro oni konstruis la projekto de arkitekto in. Jaroslav Vetruba. La konstruao similas al majusklo "L". Meze staras efa ronda halo, kiu havas 364 m2 (tricent sesdek kvar kvadrat-metrojn) kaj alta estas 12 metrojn. La kupolo estas el vitro kaj havas anka 12 m-ojn supren. Transversa promenada halo estas 8 m-ojn alta kaj ia areo estas 884 m2 (okcent okdek kvar kvadrat-metrojn). Longforman halon kun areo 952 m2 oni eluzas anka al promenado.En i estas envitrigitaj mineralaj fontoj, el kiuj erpas la akvon malsanuloj por trinki. En la nova Gejsera kolonaro povas komforte promeni kaj trinki interne irka 2000 homoj. Nun oni simple nomas la kolonaron "GEJSERA KOLONARO". Grava centro de banloka vivo, tuj de sia ekesto, estis la efa promenada vojo kun monumenta kaj karakteriza konstruao en novrenesanca stilo: MUELEJA KOLONARO a KOLONARO de ZÍTEK (ee: MLÝNSKÁ KOLONÁDA - ZÍTKOVA KOLONÁDA) Oni in konstruis sur la kajo de la rivereto Teplá (sur ia maldekstra bordo) en la jaroj 1871-81 la projekto de elstara ea arkitekto Josef Zítek, kiu konstruis anka Nacian teatron en Praha. Do, la centjaran datrevenon i jam solenis en la jaro 1981. Dum kelkaj jaroj (ok-dekaj) i estis rekonstruata - la rekonstruo estis finita en la jaro 1986 de la efa parto, sed dum pluaj jaroj oni darigis la rekonstruadon de la teraso (tiam oni ne povis al la teraso veni). Se ni promenus inter cento da korintikaj kolonoj (pli precize inter 124) kaj se ni rigardus supren, ni vidus la kasetforman plafonon, kiu estas tre interesa. Sur la teraso estas dekdu statuoj, kiuj estas alegorioj de monatoj. Sub la volbo de la Kolonaro (Portiko) trovias kvar fontoj, nome: Fonto de Libua (Libušin pramen) 61,5 C varma Fonto de princo Venceslao (Pramen kníete Václava) 65,3 C varma, Fonto de Najado (Rusalin pramen) 55,6 C varma. Super la Mueleja fonto trovias marmora tabulo kun odo de Bohuslav Hasištejnský el la jaro 1500, je glora honoro de Gejsero en Karlovy Vary. Tiu i odo dokumentas la longan historion de la fontoj. i estis izita en marmoron la iniciato de la kuracisto D-ro Jean de Carre en la jaro 1827 fare de skulptisto Trachner el Prago. Anta ol oni enpaus sub la volbon de Kolonaro, estas necese rigardi pluan fonton, nomatan Roka fonto (Skalní pramen) 47,9 C varma. Menciinda estas anka la malgranda sed pitoreska malfermita altano, kie elfluas la Fonto de libereco (Pramen svobody) kun temperaturo 60,8 C. i trovias e la efa promenada vojo inter la Mueleja kolonaro kaj la bandomo III. Super la kolonaro staras Kolono de Kembrio (Cambridský sloup), kiu tie staras ekde la jaro 1834 je memoro al gedukoj el Cambridge. Al tiu kolono kondukas supren la tuparo tuj e la kolonaro. Kaj proksime de tiu loko super la dekstra parto de Kolonaro kaj super la Roka fonto, sur la deklivo trovias la sablotona statuo de Sankta Bernardo el Clarvaŭ, de nekonata baroka artisto, i datias el la jaro 1706. Ion al la nomo "Krušné hory" La ea adjektivo "krušný" sonas triste - i povas signifi: severa, malfacila, peza, laborpostula, nelevebla ... kaj simile. Sed anta multaj jaroj oni uzadis en la ea lingvo la verbon "kruchati" - i signifas "ekspluati". Sed ne iu scias, ke tiun i montoenon oni nomadis anka RUDOHOÍ - kaj tio estas la usta esprimo por ERCMONTARO - germane ERZGEBIRGE - tio signifas: "MONTARO DE ERCOJ" ERCMONTARO (Krušné hory) estas la montoeno formanta la nord-okcidentan naturan limon inter ea kaj Germana respublikoj. iaj arbumitaj deklivoj kaj bonaj klimataj kondioj vicigas in al la plej atataj kaj plej belaj montaroj en la okcidenta Bohemio. Riaj erc-trovejoj kaj ampleksaj arbaroj influis jam ekde la mezepoko trajtojn de tiu i regiono. La minado kaj konsekvenca komercado kun najbaraj landoj kaj kun enlando influis fondadon kaj disvolvion de la urboj. La minado portis en Ercmontaron vastajn eblecojn por utiligi la homajn kapablojn por ekstraktado de ercoj kaj ties prilaborado, la komerco certigis bonfarton. Tiam estis fonditaj reaj minej-urboj: JáchYmov (arento), Horní Blatná (stano, mangano), Boí Dar (arento, stano). Ilia disvolvio restigis al nia generacio kulturajn kaj teknikajn memoraojn - dokumenton de matureco de niaj antauuloj. Finigo de la minado anis karakteron de tiuj i lokoj. La loantoj devis seri novajn fontojn por sia vivtenado. Tial en la 19-a jarcento estiis multaj manufakturejoj prilaborantaj precipe el ledo, metalo kaj ligno. Disvolviis anka punto-farado. Malgrandaj fabrikoj kaj laborejoj portis gajnon al la posedantoj, sed nesufie da nutrado al simpla popolo. (Pro la malfacilaj socialaj kondioj naskiis tie revoluciaj batal-tradicioj de la laborista klaso). Ercmontaro nuntempe estas elstara centro de vintraj sportoj kaj turismo. ia armo allogas pli kaj pli da vizitantoj enlandaj kaj eksterlandaj. ERCMONTAROn tranas reto da vintraj kaj someraj turismaj vojoj - signitaj per vojdirektiloj - kun pitoreskaj anguloj kaj belegaj videjoj en valojn. Unu el la plej interesaj pejzaoj estas tiu irka la urbeto Boí Dar pro beleco de miksitaj arbaroj, akvujoj, turismaj vojoj kaj ampleksa torfejo - ria je karakteriza florado. Tra la torfejo kondukas instrua vojo, konigonta la vizitantojn kun la areo kaj ties specialaoj. La plej alta monto Klínovec atingas alton 1244 metrojn super marnivelo. La alian monto - la plej alta en najbara Germanio - FICHTELBERG havas 1214 metrojn. Menciindaj estas anka la aliaj montoj: Plešivec (1028 m), Blatenský vrch (1043 m), monto Špiák e Boí Dar (1115 m) k.s.