Der er et yndigt land [de e-et ondit len] (laŭvorte "Jen estas bel-ĉarma lando") estas la nacia himno de
Danio.
Teksto: [[Adam OEHLENSCHLÄGER]] (
1819)
Melodio: H. E. Krœyer (1835)
Esperanta traduko
- Ho, vi ĉarmega land'
- kun larĝaj, verdaj fagoj
- ĉe balta, mara strand'!
- Belege, mole, ondas vi,
- ho, Danmark Dia Freja
- hejmadas tie ĉi.
- Timigaj en batal'
- pratempaj viroj vivis
- en via paca val'.
- Sub baŭtaŝtono* sur montet'
- iliaj ostoj kuŝas
- en nokta tombkviet'.
- Ankoraŭ bluas mar'
- ĉe vi, Danlando bela,
- kaj verdas fagarbar'.
- Ankoraŭ vivas tie ĉi
- la viking-posteuloj,
- la dana gento: ni!
- La klara dana vort'
- la kredo je la bono,
- jen estas nia fort'.
- Maljuna Danmark! Restos vi,
- dum kiam speguliĝas
- en maro fagfoli'.
(*)Danaĵo por "menhiro".
Origina teksto
- Der er et yndigt land,
- det står med brede bœge
- nær salten œsterstrand.
- Det bugter sig i bakke, dal,
- det hedder gamle Danmark,
- og det er Frejas sal.
- Der sad i fordums tid
- de harniskklædte kæmper,
- udhvilede fra strid.
- Så drog de frem til fjenders mén,
- nu hvile deres bene
- bag hœjens bautasten.
- Det land endnu er skœnt,
- thi blå sig sœen bælter,
- og lœvet står så grœnt.
- Og ædle kvinder, skœnne mœ'r
- og mænd og raske svende
- bebo de danskes œer.
- Hil drot og fædreland!
- Hil hver en danneborger,
- som virker, hvad han kan!
- Vort gamle Danmark skal bestå,
- så længe bœgen spejler
- sin top i bœlgen blå.
![[Hejmen]](vikio.png)